Mektup 'eksik Olmasın' Şiiri - Şaban Turan

Yazdıklarım eksik olmasın,
Aklımdakiler çok, arada kalmasın.
Hayata dair enerjim yok diyorsun,
Belki elli kere konuştum! Biliyorsun;

‘’Çok düşündüm çok,
Enini boyunu ölçtüm de,
Milim milim sindirdim içime.
Hani demiştim ya,
Ben hazırım sana.
Yükünü yüklenirim, gücüm yerinde.
Gücüme güç katacaksan,
En başta dediğim olacaksan,
Beni çok seveceksen,
Sal sendeki seni,
Boşalt içindeki yüreği.
Bak bakalım nasıl akacak!
Besler dereler,
Çağlayan nehirleri.
Acı da olsa tatlı da olsa,
Sal, boşalt yüreğini.
Zaten kaç kurşun yarası,
Deldi geçti bu sıcak yazı,
Bakarsın merhemi olur,
Garibin diner sızısı.’’

Bunları yazmıştım sana,
Bilmiyor muyum?
Engel olarak görüp,
‘’Yetemem belki’’ dediğini.
En son,’’ bahane değil’’,
‘’Anlamak istemeyeceksin’’, dediğini.

Hani! Seni cesur sevdim demiştim de,
Ardından irkildiğini,
‘’Nasıl cesur?’’ diye sorduğunu.
Bak bunun adı, yanlış anlama lütfen!
Acımak değil, yermek değil,
Seni incitmek hele hiç değil.

İşte! Yürekten sevmek,
Sonuna kadar…
Ta! Dibine kadar,
Sonsuza kadar…
Ne kadar da yaşamış olsam da,
Hala delikanlıca..
Evet, delikanlı gibi istedim seni,
Sensiz olmayı istemediğim gibi.

Bilmiyorum, daha ne eksik kaldı seninle ilgili aklımda,
Bilmiyorum, neden konuşulur bunlar böyle en sonunda.

Evet, ürkek kaldım çok zamanlar,
Büyüyen aşkım karşılıksız sanınca.
Yine arada kopuk kopuk olsa da,
Anlatmaktı gayem seni yakalayınca.
Fazla titizlendim galiba…

Tabi sen hiç bahsetmedin,
Endişelerinden,
‘’Anlamazsın’’ dediklerinden.
İçine bastırma, olursa tavsiyem.

Naçizane düşüncelerim bunlar,
Dilersen, sende yaz yazamadıklarını.
Hatta şimdi vardır, kızgınlıklarını.
Arkadaş kalamasam da,
Kalbimde yerin, söküp atamasam da.

İnsanın sevdiği kelebek gibidir,
Neresinden tutacağını bir bilsem!
Herkes her şeyi bildiğini sanıyor,
Zannedersin ki olmuş peygamber.

Neyse; dediğim gibi,
Kırdım seni, kırdın sende beni.
Hakkını helal et,
Benim hakkım helal sana hep.