Mektup 9 Şiiri - Salim Çalık

____denizlerdeki yunuslar denizkızı olup sen olarak göründüler gözüme./ yıldız olup yağmak istedim saçlarına/ saçların beni dünyaya bağlayan can göründüler gözüme./ soluksuz kalmaya benziyor seni düşünmemek/ beynimde oluşturduğun anafor pervane ederken bilincimi ve düş dünyamı/ dalgalarla yok olan kum kulelere benziyor seni özlemek zorunda kalan yürek.

TUTANAĞIM
____varlığın benim bu dünyadaki tutanağımdır. sevdama ömür, gözlerime ışık, yüreğime can taşıyan kökümdür saçların.
____sonu sevda sözleriyle, tatlı sitemlerle ve içten özürlerle biten tartışmalardır ömrümüzün en uzun ayrılığı. biliriz ki anlıktır. ve renktir, bilincimizi olgunlaştıran karşılıklı dinlenmelerdir sonu.

____kendimize verdiğimiz sözlerle, birbirimizi sevdiğimizin varsıllığı ile bakıyoruz dünyaya ve olaylara. ve bir hazine gibi biriktirerek öpüşlerimizi, gözlerimizdeki ışıltıları, heyecandan çatlayacak gibi çalışan yüreğimizin atışlarını, gizli açık bakışlarımızı sevdalara gömüyoruz.

.............ÖZLEMLERİMİZLE
ilk biziz sevişmenin tadını bulan
ilk devrimi yapan
bitsin diye halkların acısı
..bitsin diye geleneksel düşmanlık
....bitsin diye bulutsuzluğa tutsaklık
......tutsak ettik ayrılıklara sevgililerin ellerini

yollarda/ sokaklarda ve dağlarda
..özlemlerin fırfırıyla yaktık ateşi
....özlemlerimizle düşledik vatanı
......özlemlerimizle sevdik insanları-nı
.........özlemlerimizle dünden bugüne

____barışa, kardeşliğe, sevdaya ve sanata dair öğrendiklerimizle anlamaya çalışırken dünyayı ve insanları en çok bunları özledik. tüm değerlerini yitirmeye başlayan insanların yitirdiklerinin ve terk ettiklerinin ayrımına varamayışlarının acısını duyarak bilincimizde, merhabaların günden güne azalan sıcaklığını özledik en çok. buzdan soğuk, ateşten yakıcı, depremden yıkıcı ruh haline bakarak insanların, katışıksız bakışlarını, düzeltilmeye muhtaç olmayan sözlerini, yatırım amaçlı olmayan selamlarını özledik en çok.
____Özdemir Asaf’ın “hızla kirleniyordu renkler/ birinciliği beyaza verdiler”(*) dizelerindeki renkler yerine insanı koyuyoruz uzun zamandır. elbette insancıl bir tepki bu. düşünen bir canlıdan öte sosyal ve isyancı bir canlı olan insanın bunca yalnızlaşmasına ve yaşadıklarını sessizce sineye çekmesine bir sitem bu. bizim özlemimiz insana. doğayı olduğu gibi kabul etmeyerek kendiyle beraber doğayı da değiştiren insan, bunca sevgisizliği de kendisi yarattı.

MODA
bellerde cep telefonları
duvarlarda resimler
varsıl otoları altımızda
ve açlık
______boylu boyunca organlarımızda

____yönlendirilmiş bir yaşam ve tüketim bilinciyle yaşıyoruz. ve bu yaşam biçiminin öncelikli gereksinimleri arasına sevdayı, barışı, eşitliği, özgürlüğü, bilgiyi...koymadığımız sürece daha çok özlemler yaşayıp, daha çok moda peşinde koşacağız.

(*) Kdz Ereğli gündem gazetesi’ndeki baskısında bu dizeler Cemal Süreya’nın olarak çıkmıştır.