Keder de bir misafirdir, önüne çay koy, gider.
Ben çayı koydum, bekledim.
Keder gelmeyince, geldi keder
Sadece anlamsız mektuplar bırakıyor kapıma,
Bak, yine dağıttım ortalığı.
Kafamın içi, evdeki her şeyi içine tıkıştırdığın o ıvır zıvır çekmecesi gibi.
Eski faturalar, pili bitmiş saatler ve küskünlükler birbirine dolanmış.
İğneler batıyor parmak uçlarıma düşündükçe.
Ben de sana mektup yazmak istedim aslında, Ama kelimelerim bayat ekmek gibi sertleşmiş.
Onları önüne koyduğum çaya batırıp yumuşatıyorum.
Kayıt Tarihi : 2.12.2025 05:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!