Ve bu gidiş öyle bir gidiş olacak ki; bir şairin ölümü gibi zamansız ve amansız. Gecelerimize bir dost sesi uğramayacak artık biliyorum. Şarkıların, şiirlerin ve hikayelerin boynu bükük kalacak, el sallayacak ardından bir gün mutlakalarla.
Artık gemiler yanaşmayacak bu limana, yıldızlar durmayacak yerinde. Ve kayan son yıldız sen olacaksın; yaprak dökümü bir Aralık gecesi seninle son bulacak.
Niye suskun bir öyküye başlar bırakıyorsun gökyüzünde yıldızları, niye? Artık pazartesileri ve çarşambaları boynu bükük kalacak sokak lambaları.
Birlikte ağlamayacağız, sarhoş olup küfürler savuramayacağız, yada çay içmeye hiçbir yere gidemeyeceğiz. Adımların kalacak istasyon caddesinde... Anıların kaybolacak Sivas sokaklarında, kulağımızda sesin ve eski bir şarkı kalacak KAN KIRMIZI, sonra bir sigara yakacağız, dostluğu yakacağız, şiiri, türküyü, hikayeleri yakacağız. Artık hiçbir hayalin peşinde koşmayacağız. Salt ve re el olan mekanik bir hayat yaşayacağız...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta