mektup
suskunsun
kalkıyorum konuşturuyorum
nasıl da söylüyorsun yüreğimden
bir avuç açlık sunuyorum tanrı ’ya
doygunluk geliyor
her harfine adının
kar kokuyor ellerin
bahar gelecek getirecek kuşları
Kızın gözlerini siliyor objektiflerde
Seslenişin mahallem yokuşları
Dolaplar birer birer boşaldılar
Yıkanıp kızgın sularda
Gömleyin
başka kollarda
Soldurmakta tenin
annemi sorma yattı mı aklı
buldu sabahı
gücendi dilline açılmıyor ağzı
ağacın çiçek açtı
bir şey olsa da gelsen öyle rüyaya
bağlamasan
bir telaş kapı önünde
ayakkabını yolculuyor
mahalle
gel boğalı’dan sürükle cenneti
yemişler getir ağaç yapraklarından
akdağ’da gürgenler uğunuyor
palazlanıyor mor kuşlar
ceylanlar sekiyor
adın düşüyor kütüklerden
yaylalarda kırılmış bir zımbıl
sesi
Ülkü babacan
24.10.2019 Ankara
Kayıt Tarihi : 22.6.2023 13:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!