Mektup Şiiri - Reyhan Karayel

Tutunamadım hayata anne!
Affet beni
Söz verdim kendime
Kafa tuttuğum kadere
Rol biçiyor mutsuzluk hikâyeleri de
Her gün sevgisizlik ile yarış içindeyim.
Hangimiz daha erken davranacak diye
Ölçüyorum ruhumu milim milim!
Bana ne oluyor anne!
Hayat çok hızlı koşup gidiyor.
Artık peşinden koşamıyorum.
Takatim yok ki geri dönmeye!
Zaten artık yaşlanıyorsun.
Yüzünde kırışıklıklar var,
Gözünde umutsuzluk
Bana bakarken hayal kırıklığı
Denize bakarken melankoli
Anne günler hızla geçip gidiyor.
Unutma her şey geçici!