Mektup Şiiri - Ahmet Bahçevan

Baldıran zehiri
Yüzüğümün içinde
Ve yanımda
Kav taşıyorum ben,
Tekinsizim size göre
İbret için
Yakılması gereken.
Metin Altıok
(Sürgün/Adam Sanat/Eylül-1986)

Kaçıncı temmuz günü, kaçıncı harlı gece
oysa sen gideli rehiniz zemheride
ekmekler küçüldü, gönencimiz eksik
yayıldıkça yayılan 93 yangınından
kurtulduk diyenlere inanma
herkes bir şeyler yitirdi
farkına bile varmadan
çepeçevre sarıldık alazlarla
ışıklı göğe doğru ağalım derken
zeytin zeytin söküldük köklerimizden
kalmadı yağımız gelişkin preslere
kimler taşımıyor ki samur kürklü utancı
yürürlükte kendini tekrar etmeyen acı

Uykuyla ölüm ikiz kardeş değilse
neden uyuyanlar büyümüyor be usta
ipliği koparılmış kehribar tespih gibi
köşe bucak nasıl dağıldık böyle

Ey ‘Yalnızlığın gözlerine sürme çeken’
ve ‘taammüden’ sevmenin kalebendi
varsın büyücüye çıkarsınlar adını
İda tanrıları kıskanacaklar
aldın çünkü bu kavgada onur payını
daha güçlü doğmak için yeniden
yanmamış mıydı Anka?

Ahmet Bahçevan