Mektup Şiiri - Mehmet Yasin Sülüten

Bugün uyandığımda sana karşı bir şey hissetmediğimi anladım.
Buna üzülsem mi, sevinsem mi bilemedim?
Hâlbuki Sendin yani. Bütün mevzum sendin.
Üzüldüğüm de aklıma sen gelirdin,
Sevindiğim de aklıma sen gelirdin,
Sigara yaktığımda aklıma sen gelirdin.
Komik gelebilir ama sigara yakma sebebim bile sendin. Uyurken hep seni düşünmeme rağmen bir kez bile rüyamda seni görmedim. Zaten seni düşünemediğim tek hâl, uyku hâlimdi. Ne zaman kapatsam gözlerimi, göz kapaklarım resmini çizerdi.
Uzun uzadıya senden bahsederdim kendime. Sonra oturur ağlaşırdık. Resmin fazla dahil olmazdı muhabbetimize. Orada durur, sadece gülerdi.
İnşallah, hep resmindeki hâlin gibisindir.
Bazen yürümeyi unutur tökezlerdim, aklımda sen varsındır o an.
Çok komik, bunca senin içinde, seni unutabilmem çok komik. Senden vazgeçmemek uğruna, vazgeçtiğim her şey kapımda. Bu sabah hesap sormak için çalıyorlar kapımı. Tereddütüm yok, yine olsa yine yaparım.
Sana karşı bir şey hissetmemek çok korkunç. Evet korkuyorum aslında, çünkü seni düşünememek çok korkunç.
Ben neden sigara yakacağım? Neden ağlayıp neden güleceğim?
Büyük bir boşluktayım. Aradan geçen onca senenin ağırlığı var üzerimde ama sen hepsini atıyordun. Ezilmiş durumdayım.
Önceden kime baksam sen vardın, herkesle iyi anlaşırdım. Dışarıya çıkmaya korkuyorum, ya insanların gerçek yüzünü görürsem?
Alışmak zorunda olmayı istemiyorum ama sanırım alışmak zorundayım.
Fazla uzatmak istemiyorum.
Evet seni unuttum ve artık bir şey hissetmiyorum.
Asıl merak ettiğim sen beni unuttun mu?