Mektup Şiiri - Mevlüt Yanar

Ey benim aklımdan silemediğim,ey benim kıymetini bilemediğim,ey benim gönlüne eremediğim,ey benim kucağında gözlerimi yumup can veremediğim....

Canım...Öyle bir çıkmazdayım ki veya çıkmazdayız ki; yaşadığımıza pişman etmekte bizi...

Ne istediğini bilmiyorum...Bundan sonra nasıl bir hayat çizdin kendine...

Sorularıma cevap alamadım...
Benim hayat planım ömrümün kırktan fazla yılını birlikte geçirdiğim eşimle ömrümü nihayetlendirmek...Çocuklarımla torunlarımla kalan ömrümü mümkün olduğunca mutlu geçirmek...

Ancak bu konuda bana destek olmamaktasın...
Beklentini bilsem de onu gerçekleştirsem...
Beni tamamen sildinse sildim seni ilgilenme benle yolun açık olsun desen...

Sen bu kadar konuşmaktan görüşmekten korkmazdın..Amacın beni cezalandırmak yalvarıp yakarmamı sağlamaksa yanlış yapıyorsun

Ancak son yıllarda yaptığın gibi baskı kurarak kendine yaklaştırmak isterken sürekli uzaklaştırmaktasın beni...

Son yıllarda birbirimize bir tatlı sözümüz olmamıştı...
Aksi sözlere aksi cevaplar vermiştik karşılıklı...

Görüş ve konuş benimle ki tatlı sözler edelim artık...
Gençlik yıllarımızda olduğu gibi elele tutuşup hayatı tatlı kılalım artık...
Çocuklarımızla torunlarımızla gülüp oynayalım birlikte gezip tozalım,Türkiyeyi Avrupayı dolaşalım....artık...

Ben çok yoruldum...Ne yapacağımı senin tavrına göre belirleyeceğim...
Çok kırılmıştım geçen yıl çok bunalmıştım...Çok öfkelenmiştim...Hatalı davranışlarım olmuş...

Şimdi biliyorum hatalarımı ve hatalarını...
Sana sevdiğimi hissettirememek en büyük eksikliğimmiş...Şimdi seni sözlerimle davranışlarımla mutlu edeceğimden eminim ...

Nidayı boşaltmalarını istedim...Evimize davet etmezsen beni...ki artık komşu olarak değil kocan olarak birlikte yaşamak istiyorum...Nefesini sözlerini duymak istiyorum ....Birlikte yemek içmek tv seyretmek istiyorum...Birlikte yaylalarda dolaşmak anılarımızı tazelemek istiyorum...

Ben unutmadım rahmetli kayın validem seni bana emanet etmişti...Ben de kendimi sana emanet ediyorum sahip çıkalım emanetimize...

Evet nida boşaltılınca ve beni çağırmazsan evimize...eşyalar alıp ev kuracağım...Ev kurunca sen den de kesin olumsuz cevap alırsam evime yoldaş arayacağım... Bu yalnız hayatı 16 aydır yaşıyorum,rahatım da iyi ama...Konuşacak dertleşecek birlikte vakit geçirecek arkadaş lazım bana..

İşte o arkadaş sensin....İlerde bana arkadaşlık yapmayı düşünüyorsan, zaman lazımsa sana...söyle daha 3 ay beş ay daha ayrı yaşayalım...Ben seni seviyorum ama,şu anda içimden gelmiyor...Bana 6 ay daha ver dersen beklerim...

Amma...ölünceye dek görmesin gözüm diyorsan...Bana izin ver...Nasıl yapıp edersen yap et de...
Sen nasıl mutlu olacaksan ben öyle davranacağım...

Bu arada ölçtüm biçtim ve seni ne kadar çok sevdiğimi ne kadar çok uyum içinde bir evliliğimiz olduğunu anladım...

Bunalım insanlara mahsustur...Psikolojimizin bazen bozuk olması doğaldır...

Ama sana karşı hiç bir zaman olumsuz düşünmedim.. Öfkeninhaklı olabileceğini düşünmedim değil...Ama inan öyle bir travma yaşadım ki,katlanılması kolay değildi...

Fatmam...Sen beni bilirsin ben seni bilirim...Sen benimsin ben seninim... Beni düşmanın gibi görme...

Ne söylemek istersen neye karar verirsen...İki eş olarak veya iki arkadaş olarak veya iki dost olarak konuşalım...

Ve sonuç ne olursa olsun torunlarımızı birlikte sevebilelim...

Ben de uzak durman çok zor geliyor bana...

Cevabını beklerim...