Şehir Hapishanesinde bir ses, bir çıtırtı usule erdi mektubumu okurken. Ayazın ağzını dike dike bağırdı yüzüme en acı itiraflarını.
En çok da ; Hududunu çizemediğim kadınların silüetleri vardı mektupların satırlarında... Gölgede yok olmayı denemek aciz olmayı dilemekti nasılsa...
Tek isteğim bir kadının kanatları altında ölmeyi becerebilmekti sadece. Olmadı!
Kimse oralı olmadı! Benim buralı olduğum kadar......
Osman DereköylüKayıt Tarihi : 1.5.2018 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şehir Hapishanesi Kitabı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!