Mektup Şiiri - İrem Aslan

Bir mektup yazacağım gitmeden..
Bu kez içinde acı haykırışlar,
Derin hüzünler olmayacak.

Bir itiraz belki hayata
Ama kimseyi kanatmadan yazarken
Kim okur telaşı hissetmeden
Biraz içimden,kıyısı,köşesinden..

İnancım dışında herşeyi unutsam da
Bana seni unutturma ya Hak derdim hep
inancımı kaybettim ve masum değilim
Itirafım kendime ziyan ve açıktı hep
Iyilesmeyen yaralarıma hep tuz ekledim
Defalarca üzerine basıp yenilerini ekledin

Doğru dediklerine yanlış dedim
Masaya döktüğüm her duygumu yaktım
İctigim sigaranın kullerine karistirdim
Üstelik hiç acı çekmedim

Bir yudum rakının beyazına daldım da
Kimsenin masasına meze olmadım
Her ağladığımda yalnızdım diye
Gülmek için yanıma dost aramadım..

Kaybettim babamın kokusunu
Ilkbaharın huzurunu,akasyaları,kusursuzluğu
Zigananın zirvesini,çocukluğumu..
Bilmediğim caddelerde gezdiğimde, anladım
Yok bu girdaplarin ne durağı ne sonu.

Evet bir mektup yazacağım bir gün
Harap edilmiş bir ömrün kırıntılarını
Çarşaf gibi sereceğim hatıram olsun
Daha önce hiç duyulmamış bir hikayenin
Üzülecek yeri kalmamis hissiz kahramanı gibi
Yazacağım destanın kısa özetini
Derler sonra şimdi arkamdan ya deli
Ya da
Yalnızlığa aşık bir kadının son sözleri..

Ahtım olsun..