Mektup Şiiri - İbrahim Dikmen 2

Ey benim yüreği papatya kokulum
Kahve koyusu gözlerinde tutsak kaldığım
Benim seninle dolu öyle hayallerim var ki
Başını dizlerime yaslayıp ta uyuduğun
Zemheri ayazı o uzun gecelerde
Kömür karası kıvırcık saçlarını okşadığım...

Sen çocuklar gibi kollarımda uyurken
Kulağına sevda türküleri fısıldadığım
Sonra gökteki yıldızları toplayıp
papatya kokulu yüreğine doldurduğum
İşte ben seni böyle seviyorum sevdam...

Alnının ortasına kondurup buselerimi
Gözlerinin koyusuna yıldızlar yağdırdığım
Sanma ki bu sevda bir gün bitecek
Sen yüreğimde çarptığın sürece
Ebediyete kadar devam edecek
Benim sana dair hayallerim bitmez
Yüreğin çarptıkça senin için yaşayacağım...

Ey benim yüreğimin yegane sahibi
Dalgalı denizleri aşıp ta sığındığım liman
Yüreğinin kuytusunda huzur bulduğum kadın
Sen korkma sev beni inan sevdim bende seni
Sana olan sevdam sonsuzdur baki
Gözlerimin koyusuna bak anlarsın o zaman
Yaşayamayacağımı papatyam sensiz...

Sakın bırakıp gitme sevdiğini
Şu küçük yüreğim sensizliğe dayanamaz
Sen nefes gibisin hayat bulduğum
Seni çok sevdim ben yüreğin yüreğimdeyken
Ebedi kal ki nefessiz kalmasın sevdiğin
Sen hayatımın anlamı yaşama sebebim
Sana aşık olamadım korkumdan sevdam
Dediler ki aşk gelir geçer biter bir gün
İşte o nedenle sana taptım taptım taptım
Ben seni çok sevdim
BİRTANEMSİN...