Sana gül kokulu mektuplar yazdım.
Gülüşlerinden ilham çaldım.
Hiç biri kâfi gelmedi. Seni sana anlatmaya.
Hep bir eksik kaldı son kelimede.
Küstüm, seni yazan kaleme kâğıda,
Harfler düştü dilimden hece hece
Parçalandı üçer beşer.
Anlamı kalmadı cümlelerin.
Sana gül kokulu mektuplar yazmıştım oysa Hiç biri sana ulaşmadan yerinde kaldı.
Şimdi seni bekliyor bir tozlu rafta.
Bazen meze olur Efkârlı muhabbet masama.
Yıllar sarartsa da beyaz rengini bembeyaz zarfımın.
İçinde saklı durur sevdamın gül kokusu.
İlk gün ki gibi yazılan aşkla
Kayıt Tarihi : 30.5.2016 11:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!