Mektup - 5 Şiiri - Orhan Karahan

Merhaba Eski Dost, Eski Sevgili;

Bu mektup uzaklardan seslenecek, gece yarılarına... Yok, henüz terk etmedim o şehri, halen aynı gökyüzünün altındayız, aramızda hepsi hepsi birkaç yüz metrelik çıkmaz sokaklar var...

Ben yine bildiğin gibiyim işte, yine sığınacak bir Sonbahar gölgesi buldum kendime. Dün sizin sokaktan geçerken boşuna aradı pencerelerde gülümseyen siluetini, gözlerim... Bütün kapılar kapalıydı yüzüme, yok deme işte kapalıydı. Ama biliyor musun, biliyorsun tabi o yıldız, ordaydı işte her zamanki yerinde...

Esmer bir şiirin son mısraını hatırlama savaşındayım, bir bardak çayla beraber. Kapandı işte kapıları bütün şiirlerin bu gece. Ben şimdi geceyi koynuma almışım kucağımda düşlerimle, yine sana uyanmaya, sana uyumaya çalışıyorum bilesin...

Radyoda, ezberlenen bir şarkıyı mırıldanıyor Leman SAM “ Eğer bir masal perisi girerse rüyalarına, öldü dersin Gül Güzeli” sahi öldüm mü gül güzeli, Ö – L – D – Ü – M – M – Ü?

Gidecek çok yol var biliyorsun ve şimdi bize bu yolda yalnız, bir başına yürümek ve ay ışığını dost edinmek ne çok yakışacak...

Biliyor musun bu gün Temmuzun son günü, masada ki takvime not almışım “Nice Yıllara” unutmamışım değil mi? Ne varsa sana ait unutmadığım gibi... Şimdi meçhul bir geceye yelken açtım bilesin ve yollar çok uzak artık değil mi? Uzak...

Bir uzak yolculuk düştü aklıma yol işte, bildiğin yol, hikayesini yazamadığım, sana kapalı yollar hep...

Hoşcakal...