Mektup Şiiri - Yorumlar

Mektup
Bu mektubu eline almayacağını biliyorum ama yazdığım andan itibaren okumaya başladığını da biliyorum.

Ölümü bekleyen ben varken, senin ölümünü öğrendiğimden beri içim nasıl acıyor, bilemezsin ki!

Seninle ilk tanışmamızı düşündüm. İkimizi bir araya getiren, ikimizin de çok sevdiği adam gibi adam, ortak konumuz olan baban tanıştırmıştı bizi. Ondan söz ederken hemen atılırdın, heyecanla babam çok iyi bir insan diye. Bazen yaptığım muzipliklerin sonucu hemen savunmaya kalkardın babanı. Çok iyi insan demeyi ağzından hiç düşürmezdin. Bilirdim elbette. Bilirdim babanın iyi olduğunu. Çünkü o senin babandı. Bizim gibiler; sevgi, aşk, mutluluk, bilgelik, ilim ile büyüyen insanlar kötülüklere, yalanlara uzak yaşardı. Etraflarında her daim iyi güzel insanlar olurdu.
Sen işte öyle bir babanın oğlu, iyi bir ailede yetişmiş özel bir insandın. Dolayısıyla mutlu bir çocukluk geçirmiş mutlu genç bir adamdın. Mutlu öldün biliyorum özgürlüğü seçerek...Masmavi ışıklar içindeki sonsuzluğun içindesin artık.