Önümdeki bembeyaz kağıdı karalamak yerine, yüreğimi bu beyaz kağıda sarıp sana yolamak isterdim. Ne güzel sözcükler kulanmak için onca kağıt heba olurdu. Nede mürekepte akan harfler sıkılırdı. Ne kalemi tutan avuçlarım terlerdi. Nede düşünmeye zorlanan beynim isyan ederdi. Kağıdı açar açmaz içindekilerini önüne kusardı yüreğim. İşte o anda irenerek bakmandan korktuğum için, sana yapmacık cümleler kurmak zorunda kaldım. Yani edebi sanat haline getirmeye çalıştım sözcükleri. Sırf seni etkileyebilmek için.....Neyse......Seni seviyorum.............İnanmıyorsan yemin edebilirim.
Yuşa SülükKayıt Tarihi : 28.4.2013 09:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!