Mektup Şiiri - Ümit Alphan

Gördü ya gül yüzünü dolmakalem,
Beyazından çizgisizdi sevilen.
Akıtmaya başladı içinden mürekkebi,
Mana kattı elleriyle,
Yüreğinden yazarken,seven.

Çok şeyi yazmak istedi,
Yavaş yavaş aşkı heceledi.
Sonra mısra dedi adına,
El yazısını sadece sevilen bilirdi.

Katladı koydu memelerinin arasına,
Kokusu sinsin istedi beyaz kağıda.
Her zaman beklerdi sofada.
Su an beklediği gibi koynunda.

Zarfın içindeydi şimdi sözcükleri.
Üstüne yazmayı ihmal etmedi.
Gönderene seven dedi.
Alıcının ismi zaten belli.
Adresini öbür dünya olarak ekledi.
Ümit ALPHAN//Mektup//