Çetin kardeş, mektubunu okudum,
İstanbul’u hatırladım, hislendim.
Mektubundan ilham aldım, şakıdım,
Feryat etti kalem, böyle seslendim.
O günleri yaşar mıyız yeniden?
Aş yer miyiz acep aynı siniden?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta