Mektup Şiiri - Ali Kemal Tavukçu

Gözlerin neden buğulu sevdiğim
Dağları eriten sabrın nerede
Beni sorarsan iyi değilim
Kor misali ateş var serde
Dostlar biriktirmiştim gönül hanemde
Düştüm kapılar kapandı
Bir başıma kaldım sende yoksun
Kim bilir nerdesin ne yersin ne içersin
Bilirim gülleri çok seversin
Bülbülü kutsarsın şevkle dinlersin

Gözlerin neden buğulu sevdiğim
Gülüşlerin eskide kaldı neşen nerede
Beni sorarsan mutlu değilim
Şehir üstüme üstüme geliyor
Umudum günden güne eriyor..