Mektup Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Bir türkü dolandı dilime,
Nerden düştü bilmem.
Gecenin bir yarısı,
Yalnızlığın tam ortası,
Sigaram ve ben,
Aramızda yalnızca duman var tüten,
Her nefeste biraz daha azalıyor
Ve ben biraz daha duman oluyorum.
Anlaşılan bu hasretlik iyice ağır geliyor,
Seni her dakika biraz daha fazla özlüyorum.

Bir türkü dolandı dilime dedimya;
Hani o yanık sesiyle sefa-i söyler:
'Dünya dar olmazdı sen olmasaydın'
O ne ince ne manalı dizeler,
Her kelimesi her kıtası seni hatırlatır,
Sanki seni saklar içinde heceler.

Ne zaman dinlesek bu türküyü seninle,
İçimden nehirler akardı sanki öyle,
Sen dalar giderdin gözlerime,
Ben seni bulurdum bütün hecelerde,
Bir demli çay kıtlama şeker,
Buydu seninle en güzel geceler.
Şimdi vuslatın özlemiyle yanıyor ve diyorum
Saatler yıl olmazdı bana, sen olmasaydın.

Sonra anamın o meşhur sözü çınlıyor kulaklarımda:
'Mecnundur sevda çeker,
Yiğittir çile çeker'
Bende çekiyorum şimdi sevdalı bir çile,
Senden ayrı kaldığım her saniye sanki işkence.
Belki çelişkidir senin için ama
Bu işkence enaz şerbet kadar tatlı,
Bir namus borcum var vatana,
Öyleya;
Bu vatan bu bayrak ancak bizimle şanlı.
Bu duygulara gark oluyor
Her geçen an seni daha fazla özlüyorum
Ve sana daha fazla yaklaşıyorum.
Kınalı ellerinin kokusu yayılıyor rüyalarıma,
Yatağıma yorganıma sen diye sarılıyorum.
Bende bu yürek olmazdı sen olmasaydın,
Seni çook seviyorum.