Mektup 4 Şiiri - Denizhan Arıcı

yarım kalan uykular vardır hani
kan ter içinde uyanırsın
gözlerin tavana dikilir
aklında hep onun hayali
karanlıktır her yer
duvarlar üstüne gelir sanki
yokluk
işte bir anda onu anımsarsın
için ürperir
hiç senin olmamıştır zaten
hiç bir zaman seni sevmemiştir
o ne kadar güzelse
sende bir o kadar çirkinsindir
belirli belirsiz her şey değişir
artık kaç kadeh içtiğinin
pekte bir önemi yoktur
saç sakal uzamıştır
çorabın delik
farkında bile olmazsın
bırakırsın kendini
bencilliğinden sıyrılır
en dibe vurur dağılırsın
her şeyi kabullenirsin artık
alışırsın
hatta yalnız düşlerde
hayaller okşarsın
uyanırsın bir sabah
uyandıkça onu düşünür
ağlarsın
kalkarsın yatağından
gururuna inat
gider bir sigara yakarsın