Kerem üniversiteye yeni başlamış derslerine girip çıkıyor okuduğu şehre alışmaya çalışıyordu.Birgün okulun kantinine inmiş ve orda oturan bir kıza gözü takılmıştı sadece ona bakıyor ve hiç ordan gitmek istemiyordu.Birşeyler almak için kantininin önünde durdu ne alacağını bile unutmuştu kantincinin af edersiniz kardeşim ne alacaksınız dediğini bile duymuyordu gözü sadece ona bakıyor kulağı sadece onun konuştuğu cümleleri duymak istiyordu.Bundan kimseye bahsetmemeliydi bahsedemezdi de zaten zira o böyle şeylerin aleni yapılmasını herkese cakas atılmasını sevmezdi.Hergün her teneffüs kantine iniyor ona bakıyor acaba gelmiş mi diye endişe ediyordu derste kantinde bulamayınca okulun diğer katlarını gezip onu bulmaya çalışıyordu günleri sadece onun olduğu onu gördüğü günler diye ikiye ayırmıştı onu görmediği günleri günden saymıyor hatta ogün hiçbirşey yapmak istemiyordu.Her seferinde artık söyleyecem söylemem lazım diye iniyordu kantine ama onu görünce nedense hep sesi kısılıyor ordan onu görebileceği bir sandalyeye oturuyor ve onu izliyordu bazen de acaba farketmişmidir beni diye içinden geçiriyordu.
Günleri hep böyle geçerken Kerem'in birgün hava kararmış yağmur yağacaktı belli ders çıkışında hemen eve gitmeliydi yağmura yakalanmamalıyım diyordu içinden ders zili çalar çalmaz hemen toparlandı evin yolunu tutmuştu ama yağmur çoktan başlamış ve şiddetini git gide de artırıyordu hızlı hızlı evine giderken elindeki şemsiyenin varlığından bile haberdar değildi aslında neden sonra ayakları olduğu yerde çakıldı kaldı sanki yere çivilenmişti ayakları sevdiği kız önünden gidiyordu o da ıslanmamak için hızlı hızlı evine doğru yürüyordu
-Hemen yanına yaklaşmalıyım şemsiyemi onunla kullanmlıyım diye düşündü bir an ama neden sonra ayakları geri geri gitmeye başlamıştı arkasından yürümeye devam etti az ileride sevdiği kız bir selden atlarken elindeki kitaplardan birisinin içinden bir mektup düşürmüştü hemen seslendi..
-Afedersiniz bayan afedersiniz mektubunuzu düşürdünüz beklermisiniz diyordu sesini ancak kendisi içinde duyabildi ve tekrar denedi tekrar denedi olmadı..
Mektubu aldığı gibi evine yertişti ıslanmıştı bayağı hemen elbiselerini çıkardı yeni kuru elbiselerinden bir tane giydi ve..
-Mektup dedi,mektup evet onu okumalıyım,dedi..İçinden kime gidiyormuş en azından ona bakayım ona ulaşırım ve mektubu ona ulaştırırım diyordu..
-Yarın okulda veririm diye geçirdi içinden sonra bakmamalıyım mektuba diye geçirdi içinden.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta