Mektup Şiiri - Ahmet Cemil Atay

Mektup

Kırık dolma kalemin kurumuş damarlarından kalan
Islak mürekkep kokan kelimeler ve bir nefret silsilesi kulp
Savrulan yapraklar yeşermemiş ağaçların zakkum yemişlerinden hasat
Titrek dişlerin arasından sararmış ayrıntılara ölüm ne de zarafet
Kör meyhanecinin testisi, mezar bekçisinde şerbet ırmaklarından cennetin
Sırat köprüsünde maskaralık peşinde eski kilimci ve elinde İskender sikkesi
Kapısında iki başlı aslan cehennemin –kader bir beyhude zaman ölüm varsa eğer
Sarhoş halinde soylu bir kahve yudumu aşk- terki halmiş meğer
Kaç numaralı kompartımanında ölüm treninin – kuru güller- yamalı fistan ve tezat
Mısralarda boğduğun masum çocukların ellerinden kayan
Yarım yamalak karaladığı bir ince masal ve her bir ayrıntı karlamalarında figan
Ruhlar âleminden koparılıp çarmıhlarda sunulan
Damla kandan doğup soysuz soyların koynunda yatan ve aynı perdede her an
Ah lamalarının ardında bir levh-i mahfuz bir ilm-i ledün –keyfiyetsiz ünsiyet insan.
Mektup
Halden hale-zehir zemberek bir ömür yaprağında kurumuş lale.