Mektup Şiiri - Hami Keserci

Sana bir mektup yazayım dedim
Ellerim kalem tutmaz oldu
Kelimeler hafızamdan silindi
Güzel olan her şey benden gitti bir gece vakti,
Saat gece 1.00 idi

Seni düşünmeye çalıştım bir ara
Aklımda ki görüntün bulanıktı
Yüz çizgilerin belirsiz,
Gülümsemen eksikti
Ve saat artık gece 2.00ydi

Sonra seni nasıl sevdiğimi düşünmek istedim
Belki eskileri hatırlar hüzünlenirim
Belki yanlış mı doğrumu olduğunu
Gerçek mi yalan mı olduğunu bilmediğim bir hayat,
Ki zaten sen ellerimin dokunamadığı
gözlerimin gördüğüydü
Şimdi saat sabaha karşı 3.00tü

Artık yavaş yavaş uyuyayım dedim
Uyuşmuş ve yorulmuştu bedenim
Susamıştı dilim
Hafif bir uyku bedenimi yavaşça ördü
Saatin akrebi gösteriyordu sabah 4.00dü

Benden uzaktaydın,
Bilmem belki başka kollardaydın
Ben sana hasretle yanarken
Sen yorgunluktan şirin bir uykudaydın.
Sen uyuyordun ben ise saat sabah 5.00 ve ayaktaydım.

Uyku tutmuyor bedenimi
Sen orda iken ben burada dayanayım, öylemi!
Kuşların cıvıltıları gelmeye başladı artık
Susmuştu geceden beri esen ruzgar,
Saat sabah 6.00 ve haykırıyor kargalar

Gözlerim uykusuzluktan morardı
Bedenim aciz
Ruhum halsiz, fersiz ve nefessiz
Kalktım yataktan evimin duvarları penceresiz
Çünkü evim sensiz,sessiz ve sahipsiz.
Saat 7.00 olmuş bakmışım
Kafam allak bullak kalkmışım
Ve uyuyamamışım.

Yanımda yokluğun bir eksiklik gibi
Yoksa bir yanım sende mi
Nerdesin her sabah, her akşam
Ellerimden tut kaldır yerden
Taşıyamıyorum kendimi
Saçlarım bile ağardı,
Yoksa sevgide görecelimi
İş saati gibi saat 8.00 biter mi
Şimdi dışarı çıkıp gezeceğim
Yalnız ve kederli etrafı seyredeceğim
Tutsaklığımı evde bırakıp
En yakın deniz kenarında konaklayacağım
Belki saat 9.00 u bekliyor olacağım.
Güneş ısıtırken içimi,
Kendimi denizin serin sularına bırakacağım.

Şimdi saat 10.00 cesedimi bulurlar herhalde
Ya bir sahil şeridinde, yada olduğum yerde.
Ağzımdan belki köpükler boşalıyordur,
Kıyıya serdiklerinde.
Sesler duyuyorum ölmüş neden niçin diye…

Şimdi eller üstünde taşınıyorum
Hep nasıl bir duygu olduğunu düşünürdüm
Nede güzelmiş,yukarıda olmak,
Ama ölmüş olduğunun farkında olmamak.
Tamam işte cami avlusuna geldik
Saat 11.00 naşımı kaldırıp gidecektik.

Sonra kalabalık arasında gezinmeye başladım
Kimin olduğunu sorguladım
Cevap vermediler bana anlamadım
Nasıl olsa bir şekilde duyacaktım
Şimdi saat 12.00 minarede okunan benim adım.

Sonra koştum oradan
Tutamasınlar beni diye,gömemesinler yere
Sonra eve vardım derin bir uykuya daldım
Kendimi bir an mezarlıkta gördüm ve başımı yatağa çarptım ve öylece kaldım.
Saat artık durmuştu ve öğleydi yani 1.00 di

Bu şehir çekilmiyor artık sana geliyorum
Bedenim hasta evde üstünü örttüm üşümesin diye
Ben ruhumla sana aşık olan yanımla geliyorum
Beni kabul edip etmeyeceğini bilmeyerek
Ama seveceğini umarak
Saat 2.00 de kalkacak ve sana geleceğim.

Herhalde fazla uzun sürmez erken gelirim
Hem üstümde bedenimin ağırlığı da yok
Saat 3.00 olmadan gelmeye çalışırım
Benim evdeki saat çalışmıyor artık
Durmuş en son saat 12.00 yi gösteriyordu.

>>>>>>>>>>>>>>>>
Bak geldim ben işin yoksa biraz gezelim mi
Yada saat 4.00 bildiğin bir yer var mı
Neden beni duymuyorsun kulağın sağır mı
Hadi gidelim bak ben geldim her şeyi geride bırakarak
Şimdi bana seni sevmiyorum dersen giderim
Zaten kimi görse gözlerim seni seyrederim.

Saat 5.00 geliyor ve sen halen beni görmezden geliyorsun
Hiç değişmemişsin biliyor musun
Beni görünce susup konuşmuyorsun
Seni seviyorum dedin hatırlıyor musun
Ben deniz kenarında kıyıdayken

Saat 6.00 hadi gidelim
Ellerimden tutup giderken bana bir soru sordun
Beni neden seçtin diye
Hatırlıyorsun değimli, sana söylediklerimi.
Neyse yine başlamayalım
Ben ara sıra gelip giderim
Seni artık yalnız bırakmayacağıma söz verdim
Sen benimsin dedim seni sahiplendim.

Saat 7.00 aç mısın gidelim mi
Bir balıkçı teknesi biliyorum balık sever misin
Gülüm bir şey söylesene geldiğimde beri suskunsun
Yoksa geldiğime sevinmedin mi
Neyse yemek yiyelim sonra konuşuruz
Hep öyle yapmıyor musun zaten
Erteleyip benim unutmamı bekliyorsun
Ben hiçbir şeyi unutmadım…

Neyse saat 8.00 geç olmadan kalkalım
Seni evine bırakayım
Ben ise her zaman olduğu gibi
Yalnızlığımla kalayım.

Geç oldu ama sonunda eve geldik
(!) iyi akşamlar demeyecek misin?
Son kez göreceğini söylesem bile
Bana söylemeyeceğini bile bile
Senden duymaya muhtaç olduğum o kelimeyi
Seni seviyorum demeyecek misin.
Peki farz et ki be ve sevgim yokuz
Zaten saat de artık 9.00 gir içeri…

Geri döndüm evime,
Kapıldım tekrar yalnızlığımın seline
Saat 10.00 u gösterdiğinde
Uzandım yatağımın ranza süngerine
Ve ölmeden önce
Aşkı hep erkekler mi yazar
Aşk gerekmiyor mu sizlere! ?

Sonunda sevenler ölür hikayesini doğruladın
Hasretinle bedenimi sorguladın
Sustun beni kendine bağladın
Ne zaman gelsem sana benden uzaklaştın
Öleceğimi söylemedim onu bile anlamadın
Şimdi senden uzakta ölüyorum saat gece 12.00
Nefesim kesiliyor,
Sanki toprak yığını üstümde
12.01
12.02
12.03………………..
gece 1.00 evde, yanı başında üzerinde funda
yazılı kalemle yazılmış olarak bulunan bu şiir,
sevdiğinin hiçbir cevabı net vermediği için
hasretinden can veren sevgiliye ait
ve sevgili ölü bulundu…

15.08.2038
Pazar