Mektup Şiiri - Nurittin Günay

Mektup yazmayı özledim,
Teknoloji çağında,
Beyaz kağıda kara kalemle,
Merhaba diye başlayan,
Havadan,sudan,
Kınalı kuzudan,
Sarı kızdan bahseden,
Tek tek yazıldığı hane halkının,
Büyüklerin ellerinden,
Küçüklerin gözlerinden öpüldüğü,
Arada bir yerlerde,
Komşuların sıkıştırıldığı
Ortak sırların paylaşıldığı,
Sevginin,sevgilinin,özlemin,
Kara sevdaların yazıldığı
Acılardan,hüzünlerden bahsetmeyen
Okuyanı üzmeyen bir mektup.

Sonu da güzel olmalı elbet,
Okuyan hemen karşılık yazmalı,
Sabırsızlanmalı insan beklerken
Bir kere çalmalı kapıyı postacı.

Kestane kebap,
Yemesi sevap,
Acele cevap.

Unutma beni,
Unutmam seni,
Unutursan beni,
Unuturum seni.

Seni seven,
Ve
Hep sevecek olan,
………………….. .

Altına iki de okkalı kalp yapmalı,
Uzunca bir ok kalpleri delip geçmeli,
Yakmalı bir ucunu şarkılardaki gibi,
Kokulu bir zarfa koymalı,
Açılınca sen koksun diye.