Mektup Şiiri - Hazret Seyda

Sevgilim bu gün,
Kışın ilk yağmuru yağdı sokaklara.
Kuru sert bir rüzgar esti gönlüme,
Sıkıştırdı naçar bedenimi,
Bulutların efkar topladı gönlüme.
Ağladı gözlerim, yandı yüreğim.

Bu son baharın,
En son yaprağı dalından koptu.
Hasretin en acımasız sızısı battı,
Künfeyekün yüreğim dağıldı,
Semavat sesimle titredi,
Arşın her metresine ismini yazdım,
Ne olur;
Bu son baharda ayazda bırakma.
Bedenim ıslak, kanatlarım kırık.
Gel..!
Gönlüm alışmamış, dayanamaz hasretine.

Bazen seni aynaya koyar,
Seyrederim kendimce.
Dalarım yaşanmışların en ücrasına.
Saçının her telini düzer okşarım,
Nazarımdaki cennetlerde dolaşırım,
Ve;
Acının en çıkmazı ile irkilir gelirim.

Yüreğim titriyor ellerim gibi,
Gözlerim nemli,gözlerim hayallerde,
Sözümde sen özümde ismin,
Anlamsız bir hayat yaşıyorum,
Hayatım zindan.