MEKTUP 3
özlemin kötü huylu bir ur gibi oturdu yüreğime. şimdi ellerinin değdiği yerleri seviyorum. saatleri sayıyorum geleceğini bilmenin ve beklemenin telaşıyla. saatin akrebi beklemekle geçen zamanları zehirliyor senin geleceğin ana kadar. şimdi severek baktığın, konuştuğun, sularını bardakla sunduğun çiçeklere bakıyorum heyecanla. hepsinde senden bir iz bulacağımı umarak dolaşıyorum tek tek. selamlıyorum senin gibi. ve senin gibi suluyorum mutlu olacağını bilerek...
şimdi geriye sarıp anılarımı seninle karşılaşmamızı, bahçelerde gizli gizli buluşmalarımızı canlandırıyorum. çocuktuk...çocuk yalınlığımızla çıktığımız yolda büyüttük birbirimizi ve kızımızı. kızımız da bizi. ve öğrendiklerimize kendimizden kattıklarımızla öğretmeye başladık sevdayı...yaşamı.
çok özlemler yaşadık. ve zerresi yıllara bedel birliktelikler.
sevmek gibi gidiyordu kadın
adının anlattığı,canın teni yakmasıydı,
bir bulut evet ama aslolan
bulutun suyu yağmasaydı...
