Mektup 3 Şiiri - Yuşa Sülük

Keşke daha farklı zamanlarda ve daha farklı mekanlarda tanışsaydık.Yani keşke bir elimde faraş bir elimde süpürge ile yerleri süpürürken beni görmeseydin diyorum.Beni ilk bu şekilde değilde.Takım elbiseli ve kıravatlı bir şekilde,süpürdüğüm mekanın sahibi olarak tanısaydın.Yada son model arabamı park ederken.Ne bileyim,sana daha hoş görünecek bir durumda olsaydım keşke.Ve bana ilk ismimi sorduğunda belki o kadar heyecanlanmazdım.Belki senin gibi bir güzelin karşısında utanıp başımı öne eymezdim.Daha çok gözlerinin içine bakardım.Ve kendimden emin ve biraz kibir,bencil tavırlar ile sorularına karşılık verirdim.Zaten seni ilk gördüğümde keşke demeye başladım...keşke keşke..........................Neyse ismimi sormuştun o zaman ve ne anlama geldiğinide.İnanırmısın o heyecan çerçevesinde bırak anlamını,ismimi bile unutmuştum.O anda bildiğim tek şey senin var olman,ve varlığınla beni benden almandı.Sen arkanı dönüp gitiğinde ise, ilk defa aynaya baktım ve ilk defa kendi çirkinliğime utandım.Çünkü senin gibi güzel birinin benim gibi çirkin biriyle olması utanç vericiydi.Böyle birşey doğaya aykırıydı birkere.Ve bunu biliyordum ama bildiğim halde hayaler kurmaya başladım. Bazen kurduğum hayalere gülerdim.Çünkü olmayacak hayaler kurardım.Seni balkonda kendimide balkon altında sana şiirler okurken hayal ederdim.Yani romeo ve jüliet meselesi.Ne alaka diyeceksin. İnan bana ben bile kendi kurduğum hayalere şaşırıyordum.Hala şaşırıyorum.Ama umutlarımı saksıya yerleştirdim filizlenmesini bekliyorum, filizlenince güzel kokular etrafa yayacak bunu biliyorum.Biliyorum. Ve o günü bekliyorum. Belki yarın belkide yılar sonra.Her gün umutlarımı sulayacam. Taki en ufak bir kıpırtı hisedene kada