Mektup Şiiri - Necati Şimşek

Mektup benden selam götür o yâre,
Elimin kokusun koy zarfa gitsin..
Mecali kalmamış dil olmuş pare,
Tenimin kokusun koy zarfa gitsin..

Perişan halimden bahsetme sakın,
De ki “kendisi de gelecek, yakın”
“Otur pencereye yoluna bakın”
Ümidin kokusun koy zarfa gitsin..

Her güne eklesin umutlarını,
Dar güne sokmasın yarınlarını,
Zor güne saklasın ağıtlarını,
Gözyaşım kokusun koy zarfa gitsin..

Beklenen ümidi bitirdiği gün,
Umutsuzlukları yitirdiği gün,
En uzak günleri getirdiği gün,
Gurbetin kokusun koy zarfa gitsin..

Sana sorarlarsa yaşıyormuş de,
Kendi bile buna şaşıyormuş de,
Kabına sığmadan taşıyormuş de,
Terimin kokusun koy zarfa gitsin..

İncitmesin seni götüren posta,
Perişan halinle görünme dosta,
Seni okuyunca olursa hasta,
İsmimin kokusun koy zarfa gitsin..

Elleriyle tutup seni açınca,
Neler yazmış diye sana bakınca,
Gözlerinden iki yaş damlayınca,
Hıçkırık kokusun koy zarfa gitsin..

Okuyunca benden ümit kesmesin,
Ben gurbette iken bana küsmesin,
Hele bu derdimi kendi çekmesin,
Gönlümün kokusun koy zarfa gitsin..

28.03.2008
Necati ŞİMŞEK
Ankara