Mektup Şiiri - Mehmet Coşkun

Yazdığım son mektup olsun
Kokulu çiçeklerle birlikte

Herbiri seni anlatıyor bana
Bense sende biryerlerde kaldım
Unutulmuş gibi buralarda
Hayalsiz yaşıyorum
Dudadaklarım konuşmayı unutmuş gibi
Nereye giderim bilmiyorum
Koşsam rüzgarın ritmini bozar gibi
Ayak seslerim
Otursam bir kuş gibi korkak yüregim
Ağlasam nekadar umutsuzum
Kendime hadi kalk uyudesem
Çocukluğum daki o umutsuzluğum
Eksik kalmış biryanım geliyor aklıma

Sonra hiçkimsenin kurmadıgı hayaller kuruyorum
Sensiz
koca bir ağaca tırmanıyorum
Umutszluğumu haykırmak için
Esen rüzgar bozuyor yaprak hışırtılarıyla
Sesimin tokluğunu
Gine birbaşıma
Yanlızlığımı paylaşıyorum
Koca çınarla

Yürü kalgit desem korkularıma
Beni anlayabilen birtek korkularım var
Kolaymı zan nediyorsun
Koca bir sevdayı hapsettim korkularıma