Mektup Şiiri - Aslı Evrensel

bekleyişimsin

birazdan bitecek olsa hayat
tek pişmanlığım olur
çaresizliği gözlerine bakıp
sana seslenemeyişimin

yürüyorum şehirden uzak
kaçıyorum korkularımla
fısıltılar çıtırdıyor
hayaller eşliğinde
çamların rüzgarında

artık gidelim
nereye olursa
senin yanın cennetim
bırak bahçelerini
cennetten çiçeklerle süsleyeyim
kim yargılayacak bizi
izin mi vereceğiz mutluluğun müebbedine
açmayacak mıyız astığımız kilitleri
yanlış kararlardan dönmekten mi
hüküm giyeceğiz

bekliyorum
sevgim valizsiz
sevgim hesapsız
seninle hücrelere konmayı
sensiz özgürlüklere tercih ediyorum
ki biliyorum yok olacak korkuların esareti
iki ürkek kedi gibi
yaralarımızı saklaya saklaya
nereye kadar…

sen maşukum
sende hala ben varsam
bir gece düşlerimden
ellerimi tut da gel
uykularım seninle bölünsün
bilmez misin artık
sen kalbimde mührümsün