Mektup -20- (Kurt Kapanı)

Şimdi sensizliğin kurt kapanındayım. Ağaçların karınca sıklığında olduğu çam ormanlarında, asırlık bir çınarın altında yatıyorum. Vakit sensizliğin gece yarısı. Kulaklarımda sessizliğin sağır edici çığlıkları, gözlerimde karanlığın kör edici aydınlığı var.
Her nefes alışta vaktimin daraldığını hissediyorum. Birazdan gelip alacaklar beni.Üçağacın ortasında bir salıncağa bindirecekler. Suçum? Seni sevmek! ! !
Ne acı değil mi? Bir daha “seni seviyorum” diyemeyeceğim, bir daha “canım” diye sana seslenemeyeceğim, bir daha sarılıp kor dudaklarında yanamayacağım.
Bak görüyorsun işte, sensizlik ne hayaller kurduruyor bana.
Bunların hepsi hayal gülüm, ben sensiz kalmayacağım, her an yanında olacağım, sonsuza dek senin kalacağım…
Alanya,17/08/2002