Mektup 2 Şiiri - Denizhan Arıcı

bir kadeh içki boş bir sigara paketi
ne anlatabilirse onu anlatacağım
daha fazlası değil
sadece o kadarını anlatacağım sana

aslında seni anlatmak isterdim bu boş satırlara
lakin satırlar yetmiyor
sarı saçlarını mı yazayım uzun uzun
gerdanını mı
yoksa öpüşürken kıstığın yeşil gözlerini mi anlatayım
temamız acı ise
vedanı yazayım en iyisi
o ıstırabı en derinden bir daha
getireyim gözümün önüne
çünkü mutlu aşk yoktur bilirim

bir gün gitmek istedin sen
ben sana dur demedim
kalbim yaralıydı ama gururluydum
gitme bile diyemedim
yüreğimi parça parça eden
senin elvedan mıydı bilemedim
bu kadar acı olmamalıydı
bu veda sahnesi
sende bu kadar acımasız
bana bu kadar dokunmamalıydı sensizlik
yüreğimi böylesi kanatmamalıydı

gecelerce düşündüm
ya ölmek buysa dedim kendi kendime
hayır ölüm bu olamazdı
çünkü ölüm
bu kadar acı veremezdi bana
beni sana bağlıyamazdı

yüreğime basa basa gittin sen
ansızın kanıma girdin vurdunda gittin
beni sevdiğini söylüyordun
belkide hiç sevmedin
bilmiyorum
kafam o kadar karışık ki
çözemedim bir türlü
ne gecenin sabaha varacağından eminim
nede benim o geceyi çıkaracağımdan
kalbimdende emin değilim aslında
ne yapmaya çalışıyor böyle
gün be gün seni daha çok seviyor
beni korumak mı
yoksa öldürmek mi istiyor
onada bir anlam veremedim gitti
ben zaten niye yaşadığımdanda emin değilim ki

tek bildiğim şey seni sevmek
tek öğrendiğim yine seni sevmek
tek yapabildiğim seni sevmek
iki hece var aklımda seni sevmek

seni sevmekten ötürü
bedelim ölümse ben hazırım
soğuk kanlı bir katil gibi
idam sehpasınada yatarım
yeter ki
beni sensiz koymasın tanrım