Mektup Şiiri - Levent Özgeç

Nasıl da yazarsın sen bu mektubu
Okurken gözümde yaş' mı bıraktın!
Boğazımda lokma düğümlenirken
Soframda bir katık aş' mı bıraktın!
* *
Bu mektup bir hüzün,hüsran haberi
Doldurdu gönlüme elem,kederi
Bir nisan akşamı yıktın sen beni
Baharı görmeden kış' mı bıraktın!
* *
Sardı bedenimi garip düşünce
Yıkılırmış insan böyle sevince
Başımı taşlara vursam delice
Sen bende bir akıl baş' mı bıraktın!
* *
Bu mektup kalbime bir hançer oldu
O gülen gözlerim kan ile doldu
Kuşlar bile artık dalına kondu
Tutunacak bir tek dal' mı bıraktın!
* *
Ben senden yoksunum akıl da benden
Gururum elvermez peşinden gelsem
Canıma kıyıp ta ölmek istesem
Tetiği çekecek güç' mü bıraktın!
* *
İşte bu yüzdendir çaresizliğim
Bu yüzden hayata isteksizliğim
Kanıma dokunur bu kalpsizliğin
Artık söyleyecek söz' mü bıraktın!
Sevdanın yerine köz' mü bıraktın..!

M. Levent ÖZGEÇ
Mısralar da Ağlar Kitabından