Merhaba; diyeceksin ki, bu da nerden çıktı!
Vallahi kapını çalmazdım, fakat kapı açıktı.
Biliyorum, sen beni hiç ama hiç tanımadın ki;
Olsun, ben hayalini sevdim senin sanki.
Senin gibi, şimdi ben de başka biriyle evliyim,
Öyleyse niye mektup yazıyorum, herhalde deliyim.
Gerçekten çok güzel bir karım var, adı Arife;
Lakin senin sayende başladım, aşkı şiirle tarife.
O yüzden sana minnettarım, bir ömür boyu;
Birkaç satır yazayım dedim, kelimeleri koyu.
Zaman aldı yürüdü her şeyi, iki bine bir kala;
Senin hep mutlu olmanı isterim, eşin ve çocuğunla.
İnan hayalin bile kalmadı gözümde, iki gözüm;
Yine de tatlı anıların hatırası, ben de şu tebessüm.
Ya işte böyle, ilk göz ağrım, Nalan Sevda Erol;
Beni sen şair yaptın, minnettarım sana, sağol...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 26.1.2006 11:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nizamettin Özel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/26/mektup-122.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!