Mektup 10 (Umutsuz Bekleyiş!)

Hep söz verip duruyorsun telefondaki konuşmalarımızda. 'Yemin olsun bu kez geleceğim' diyorsun. Hep gelmek istediğini ama bir türlü kısmet olmadığını dile getiriyorsun. Oysa! ! ! Oysa ben biliyorum ki bu seferde köşedeki koltuğuna gömülüp hatıralara dalacaksın. Biliyorum ki bu bayramda benden uzaklarda olacaksın.
Ve ben kapının zili her çaldığında hop oturup hop kalkacağım. Kapıda çil çil gözlerle umutsuz yüzüme bakıp, 'bayramın mübarek olsun amca' diyecek çocuklar. Onlara biraz harçlık, birkaç şeker ve yüreğimde son kalan umut kırıntılarından vereceğim.
Biliyorum bu bayramda yalnızım, biliyorum bu bayramda gelmeyeceksin. Ama ben kulağım kapıda hep seni bekleyeceğim.
07 Aralık 2001