Mektup-1 Şiiri - Gönüllü Psikopat

acı veriyor,
etimdeki tırnak izleri...
ve acı veriyor,
kaburgalargalarımın menteşelerinin sökülmesi...

umarım mutlusundur...
nasılsa davayı kazandın,
kurduğum her mahkememde suçlu bulundum.
umarım mutlusundur...
nasılsa kış geliyor artık
kışın karanlıklar kayboluyor , değil mi ?
ve kalplerimizden örülüyor taş duvarlar
kışın hiçbir şey hissedilmiyor
ne sen ne de ben ...

umarım mutlusundur benden bir taş duvar ördüğün için
kış , acı veriyor kalbime...
ve gözyaşlarım kar tanesi oluveriyor
sanki... sanki dağlar göğsüme geriliyor
cümlelerim kan renginde...
hepsi başucundan çivilenmiş kalbime

gözyaşlarım acıyor ...
ölüme terkedilmiş gibiyim
içime okyanusları sığdıramıyorum
ve acı veriyor seni sevmek
anla beni...
bir duvardan bir insan çıkmaz artık