Mektubun Yasaklı Satırları

Görüş günlerimiz yok artık,
adını fısıldamak bile suç sayılıyor dudaklarımda.
Bir volta gibi dönüp duruyor hasretin,
daracık hücremde yankılanıyor sesi.

Mektuplarımız sansürlü,
her harfini arıyorlar gözlerimde,
adının baş harfi bile yasak,
ama yine de yazıyorum, gizli gizli,
sigara paketlerinin içine kazıyarak seni.

Kaç kez firar etmeye kalktı yüreğim,
ama gardiyan gözlerin tutuyor hâlâ
geçmişin soğuk parmaklıklarını.
Koğuş arkadaşım hüzün,
geceyi seninle paylaşırken,
yokluğun, karanlıkla birleşip
yavaşça boğuyor beni,
ellerimi zincirle bağlayarak.

Af çıkmaz bize sevgilim,
bu mahkûmiyet müebbet,
sen başka hayallerin açık görüşünde,
ben ise adını ezberletiyorum duvarlara,
her sabah yokluğunu sayarak uyanıyorum,
hücre duvarlarında eksilmeyen bir çentik gibi...