Sana ait bir mektup var bende.
Sana diye başlayan ve sevgile kal diye biten.
Hani dedin ya gidemiyorsun diye gidemiyorsun diye. Giderdim aslında gitmesine de dönmeyeceğm gerçeğinden yani kendimden korktuğum için gitmedim.
Haklısın belki de bir kadının şevkati yerine bir erkeğin sert tavırları var yüreğimde.
En azından varmış gibi duruyor.
Yargılayan, yargılanmaya mahkum olacak Tanrı katında ya! , ben seçmedim böyle olmayı.
Özlemedim mi sanıyorsun o sevgi dolu beni?
Kaybettim, bulmama yardım edecekse biri elini kaldırsın. Aklıma her düştüğünde tedirginlik değil huzur bulmalıyım dedim dokunuşlarla ama dinlemedin, konuştun hep....
Vedayı ben dilime dolamaktan değil, ruhuma dolamaktan.... Ayrılmaktan değil yeniden başlamaktan....
Yalnızlıktabn değil aslında ben kalabalıktan korkarım....
Yani ben karanlıktan değil, aslında yalnızlıktan korkarım......
Kayıt Tarihi : 31.1.2010 20:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!