Mektubun Resminmiş Şiiri - Semra Şahin

Bir karabasan çirkinliği ve ben senin yüzünü unutmuştum
Çok geceler evde bir resim arardım
Sanki varda ben bulamazmışım gibi kavga ederdim kendimle
Nasıl özlemişim yüzünü gözünü sözünü

Bir resim di beni sıradan bir sevgiliye sıradan bir sıralamaya dönüştüren
Bu evimizin oturma odası,
Bak bu da en sevdiğimiz arkadaşlarımızla çektirdiğimiz
İşte bu yıldönümümüzde ailemizle
Nasıl sararmış görüyormusun?
O kadar sararmış ki yüzün seçilemiyor! ! !

Eskiden bana çok mektup yazardın
Okulda, askerde...
Ne kadar sıradan ve sıralı değil mi?
Senin için yalnızlaşmanın reddinde mektup çok önemliydi.
Telefona mektubu öldüren katil dediğin zamanlar da olmuştu.

Bir kez
Benim için bir kez kalemi almıştın eline
Çala kalem zorlama birkaç satır.
Ah... o birkaç satır...olsaydı şuan elimde...
Birlikte yaşananların albümü olacaktı bende.
Bak 'insanlık tarihinden bu yana' diye başlayan mektubunda
Leyla-Mecnun, Ferhat-Şirin, Sen-Ben bütün tarih aşkları...
'A' harfin gülüşünü, 'Ş' harfin sevişini, 'K' harfin gidişini anlatacaktı bana.
Bir kez ama birkez çala kalem yazdığın mektubun olsaydı
Ben senin yüzüne bakıyor olacaktım.

Tepedeki evdi yazdığın yer, ben senin tependeydim.
Yazdığın kelimelerin kendisiydi bana o geceyi,
Çılgınca sevişirken sessiz çığlıkları hatırlatan.
Ve ben gözyaşlarımla okunmaz hale getirdim, beni bırakıp gittiğinde

Konuşmak isterdim seninle delicesine
Dostum konuşmak bizim için birbirimize akmaktı,
Konuşmak bizim için bize gebe kalmaktı...

Yasadışı aşkın mektubuydu yırttığım
Gözleri üstümüzde
Aranıyordu bu aşk.
Etrafımızdaki herkes polisti bu aşkı arayan.
Mektubunsa kanıt...

Şu an elimde ne bir resmin
Ne de resmini görebileceğim mektubun var.
Senin yazdığın benim attığım mektuba açım
Benim yazdıklarım anlamını yitirdi
Sözse konuşmaya bile değmez.

04/08/2002
Gazi Mah.
(Başlarken...Bitmişti/Bir Aşkın Anısına/6)