Mektubumun Adı Hüzün Şiiri - Necla Argüz

Kimbilir bu kaçıncı mektup sana bahçemizden yazdığım, kaçıncı figanım, dolaşırken ayak izinin olduğu her yerde,kaçıncı dokunuş güllere. Senden kalan ne varsa,hasret oluyor,vuruyor....
İsyan kirpiklerimden damlıyor. Saymıyorum günleri,ayları....
Küstüğüm mavide bir deli sevdam, gidişinin ardından divane sevdam.Bu vadinin yamacında kaldı deli yüreğim....peş peşe koşan hatıralarım....
Taş duvarlı evimizde,kayısı, hanımeli, yasemin kokularında...
......huzurun evinde...cennet yeşilinde...
Mutluluk düşüyor gözlerimden, mektubum hüzün, yoksun..
Adını yazdım.Biliyormusun,tam yüreğimin orta yerine çizdim. Uzakmısın,yakınmısın..çözülmüyor bu bilmece..
.......Nerdesin..?
Sanki gelecekmişsin gibi beklerken, hiç şansım yok. hasretle doluyor sensizlik sayfaları, dinmiyor fırtınalar,çoğalıyor günden güne...BİTMİYOR...bitmiyor..
......Mektubumun adı hüzün....
.....yağmurlar yağıyor gözlerimden yüreğime, avunmuyorum....
en değerli anlarımı kilitledim, sen yoksun....sevgim avuçlarımda çırpınıyor,kayboluyorum tüketmedim seni ne gözlerimde, ne yüreğimde.
...ne ben yalnız kalabildim sarsan hatıralardan gün boyunca...
...ne sen unutuldun sevgili...gecelerce süren gözyaşlarımda...
...bir izin..bir izin ver...omuzumdan baktığın resminden..gülümse bana....gülümseki avunsun asi yüreğim ben bahçemizde ikimizi seyrederken.
Bana bıraktığın bir acı hüzün şimdi,bir özlem delice saran tüm benliğimi..çaresi yok..ümidi yok..geleceği yok..
Tüm pencereleri açtım, ikimizi seyrediyorum kendi yalnızlığımda...yarım kalan mutluluğun adı bu..isyanı bu...
ateşleri hiç sevemedim, yangın yerinden sonra...çılgınca savrulsada küller rüzgarda..değişmeyen bir mavi..birde yeşil kaldı..baharın rengi yeşil..bizim rengimiz mavi..............siyah hiç olmadı biliyosun...bir demet papatya ellerimdeyken,acıyı unutuyorum,yürüyorum sana doğru...dayan yüreğim diyorum...diren yüreğim diyorum...mavi seni yakmaz...üzmez.
Mektubumun adı hüzün...
bugün rüzgarı geride bırakıp...dağlarımla dertleştim, papatyalar topladım biri sana biri bana..cennet yeşili buraları....seni özlüyoruz..yadigar bıraktığın aşkımızla..
Sessizliğim yine gün batımına ulaştı...ne kadar farkındayım sadece deli gönlüm bana eş...penceremi açıp şöyle bir nefes çekiyorum içime....ve deniz kokusu karışıyor,hayallerime..sen doluyorsun benliğime..Senin gidişine ödediğim bedeller BİTMİYOR....yüzlerce kez gözlerimde dansediyor benim bitmeyen masalım......sen şanslısın........ölümü bir kez yaşadın...bense hergün vuruluyorum yüreğimden,...ölmüyorum..işte bu yüzden, MEKTUBUMUN ADI HÜZÜN.
............................Necla Argüz....06 05 2010