-Mektubumsu- Şiiri - Burcu Bir

‘-Bir gün sende bırakıp gideceksin tıpkı diğerleri gibi…
Ben alıştım, sen giderken de üzülmeyeceğim… ’ demiştin.
Ben seni bırakmadım canım benim
Sen ansızın çekip gittin…
Sana
‘-Giderken bana haber ver.’ Demiştim.
Vermedin…

Seni kimseyi sevmediğim
Ve sevemeyeceğim gibi sevdiğimi hiç bilemeyeceksin şimdi...
Bilsen durumumuz değişir miydi?
Beraberlik ümitlerimiz, toprağını sevip bizi cennet bahçeleriyle ödüllendirir miydi?
Hiç bilmiyorum…
Bilmediklerimle beraber
Birçok soru bıraktın giderken…
Ve kopardın bende ki tek olguyu,
Söktün en sıkı tutunduğum yerden

Seni sakladığım, sarıp sarmaladığım yüreğimden…

‘-Sen hazır olana kadar, kendine yetene kadar yanında olacağım…’ demiştin.
Söyle Allah’ın cezası, neredesin şimdi?
Bak henüz hazır değilim, yetemiyorum kendime,
Hissetmiyor musun, gelip tamamlamayacak mısın?
Dayanamayıp yanımda kalmayacak mısın?

Sorular sorular…
Boğuluyorum şimdi…

Şimdi, yeni bir yarım kalmışlıkla baş etmeye çalışıyorum
Uçurumun ucunda, zindan kuytularda geziniyorum…

Açtığın yaranın kanı durmuyor, habire içerime içerime akıyor…
‘Geçecektir elbette, sen de beni düşünme! ’
Diyesim geliyor
Yapamıyorum...

İçim dışıma değse, patlamaya hazır bekliyorum...

Birikimlerimin içinde,
Mutluluktan yoksun anılarıma bir yenisini daha ekledin…
Çünkü geri dönüşünden ümitsizim.
Bunu herkes yapsa bile, sen yapmazsın diyebilirdim
Sen de yaparmışsın canımın içi,
Bak işte bunu yeni öğrendim…

İnsan en çok güvendiği yerden alıyormuş yarayı,
Güvenmediklerininkini sıradan sayıyormuş
İçi acımıyormuş...

En güvendiğimdin
Ve şuan en yaralı, hatta en kanamalı benim…
Ben senin kadar çok terk edilmedim,
Yani canımın içi, alışkın değilim.

‘-Sen iyi ol beni düşünme…’diyordun
‘-Sen yoksan iyi olamıyorum…’ diyordum
Yalan değildi, gerçekten de sen yoksan iyi olamıyordum…

Ki iyi değilim şuanda...

Tamam anlıyorum, sen bir yere bağlı kalamazsın,
Anlıyorum, sürekli beni avutamazsın
Ve anlıyorum ki sen, sana bile laf anlatamazsın…
Ama anlamadığım şu: Neden hayallerime ortak oldun?
Neden söz verdin bana?
Anlamıyorum işte anlayamıyorum!
Bana biraz anlatsana…

Artık merak etmediğini biliyorum beni
Hep korktun seveceğimden seni…
Korkmakta haklıydın
Sevdim.
Dedim ya artık bilmeyeceksin
Seni nasıl, neden, ne kadar sevdiğimi…
Korkacak bir şey kalmadı,
Gittin…

Ne çok şey anlatmıştın bana,
Hem de susarak,
Ben de çözmeye çalışmıştım hep
Suskunluklarına dokunarak.
En çok kızdıklarındandı bu,
Ama seviyordum bana kızmalarını,
Küçük kız çocuğu yaramazlıklarımı…

Seni yargılıyormuşum gibi geldi sana, biliyorum
Sadece anlamaya çalışıyordum,
Anlıyordum da aslında ama anlatamıyordum…
Sorgusuz, sualsiz, tarifsiz, kimliksiz, eşgalsiz, seviyordum seni
Ve seviyorum hala...

Neyse artık her şey boşuna…

Anlatsam da nafile,
Sen yolunun çetrefilli yanlarını seviyorsun,
Ben seni en düz yerinde tanıdım,
Hep böyle duru bir su gibi kalırsın sandım…
San’dıklarımla yine kalakaldım
Yanıldım…

Safran sarısı hayallerime,
Naftalin serpme zamanı şimdi
Sandıklayıp kaldırma mevsimi
Gözyaşı çekiyor toprak
Ve hiçbir damladan yeni bir umut yeşermiyor…
Gitme vakti sevgili
Buralarda durulmuyor…

Bir beyaz güvercin salmalı şimdi gökyüzüne
Gülüşler eklesin
En sert düş’üne
Yıldızlar indirmeli gözlerine
Çakmak çakmak ışık saçsın diye
Gitme vakti sevgili
Kalmalarım hüzünlendirmesin diye…

Burcu Bir
20.06.2008