Sana, boş kovanlardan, yankılı mermi uğultuları,
Ve bulut yüklü bir Eylül'den,
Yağmur köklü çiçekler yolluyorum.
'Belleğin balçıklansın, yüreğin ayaklansın' diye,
Tut ki; kökünden sökülüp koparılmışsın,
Ya da kendi ayaklarınla,
Bir topraktan diğerine atılmışsın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta