Sana, boş kovanlardan, yankılı mermi uğultuları,
Ve bulut yüklü bir Eylül'den,
Yağmur köklü çiçekler yolluyorum.
'Belleğin balçıklansın, yüreğin ayaklansın' diye,
Tut ki; kökünden sökülüp koparılmışsın,
Ya da kendi ayaklarınla,
Bir topraktan diğerine atılmışsın,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla