Mektub'ATA Şiiri - İsmet Anik

Sen gideli yetmiş Seksen yıl oldu
Bir bilsen; neler oldu, neler oldu.

Sen varken senin partin birinciydi,
Partilerin içinde bir inciydi.

Senden sonra bir kaç parti kuruldu,
Yarışmanın kuralları bozuldu.

Halefin sana dua okutturdu
Düştüğü tuzakları kendi kurdu.

Atamızdan tereke'dir dediler
Kıyısından kıyısından yediler.

Dara düştükçe sana sığındılar,
Atam sen çok yaşa diye andılar.

Herzelere perde ettiler seni,
Daima sise kırdılar dümeni.

Atamız sen rahat uyu diyenler,
Onlardır seni rahatsız edenler.

Bunların ninnisi uyku kaçırır,
Uyuyan varsa bile uyandırır.

Altmış Yemiş yıldır işleri kesat,
Ondandır yegane işleri fesat.

Biliriz bunlardan haberin yoktur,
Na-galip paşada marifet çoktur.

Bu zümre milli şefin evkafı'dır,
O evkafın marifeti gafıdır.

Bir marifette dönen çarka çomak,
Şerre alkış, çalışan başa tokmak.

Varsın yıkılsın da kaleler bir bir,
Her tür melanet işlerine gelir.

N'olur senden önce bunlar gideydi,
Akbabalar semayı terk edeydi.

İstemezük der imarı, mamuru,
Parlayan yüze sürerler çamuru.

Güç isteriz, gücü olanı değil.
Su boşa, yel başa,sen dışa eğil.

Akim zihniyet, üçe çok bire az
İşi yokuşa sürer, düze itiraz.

Vay, kış niye soğuk, yaz niye sıcak
Güneşten ne zaman yağmur yağacak.

Atam söyle; ya aslını bulsunlar
Ya da yer ile yeksan kaybolsunlar.