“-hepimizde bir endişe
acaba “müfettiş ne sorar”
biz nereden bileceğiz soracaklarını
ömrü hayatımızda
daha önce bi mü(f) etdiş mi ğördük
yenir mi, içilir mi
ne boka yarar,
gelmese olmaz mı
mü(f) etdiş bobamdan daa mı eyi odun eder
mü(f) etdişin cocunu da öretmen mi okuduyodur
mü(f) etdişin bobası da odun kesiyo mudur
mü(f) etdiş görenin boyu uzar mı
görenle-görmeyen bir olur mu
nasibimiş biz de ğördük
hakgatan iri-yarı dev gibi, insan azmanı
gür-çatık kaşlı
sert bakışlı bir adam,
babacannıg ne arar
işallah bizden yana bakmaz
“-titireyoz valla”
….
“-diz bağlarımız çözüldü”
m(üf) etdiş!
sorduklarını bildiğim için olsa gerek
adam benimle ilgilendi
“-aferin delikanlı adın ne senin bakıyim”
“-kimin benim mi”
adam başını salladı
“………..”
“-İbrahiiiim”
iyiki öretmenim öretmiş
(elhamdürüllah şükür)
ne sorarsa sorsun bobam evelallah”
çivtçiyi filen de hep biliyon
“-soyadın”
“-kimin benim mi”
“………..”
gene başını salladı
“-Çelikli”
“-peki kaç yaşındasın İbrahim”
“-kim ben mi”
“………..”
gene, hıhı dedi
“-dokuz” dedim
“-Peki baban ne iş yapar İbrahim”
(onu bilmeycek ne var canım)
“-kimin benim mi”
“hı hımm” dedi
en eyi bildiğim şey
de (hhh) !
daha demin dilimin ucundaydı
da (hhh) !
day anası (hhh) ! ..
neydi o meret
o şeyi hatırlayamadım”
“………..”
öğretmene baktım
gözler çelerik[1],
kaşlar çatık
baş sağa-sola, sallanıyor
dudaklar büzük
yumruklar sıkılmış..
hay o soruları da bilmez olaydım
bak hiş bilmeyenner
ıpıra(ha) t oturup duru
gan beynimden fışgırcak
ter sırtımdan boşandı
neydi yau
öretmen,….
dudaklarını büzmüş, kaşlarını çatmış
çevreden en ufak bi yardım aradım
(neydi o nalet olası)
umut yok
yok
neydi o anasını…
kimsede bi gaynaşma
bilgişlik taslama
“bak İbrem bile bilemedi ben biliyorun”
horazlanması yok
hay ben de bilmeden gedeydim
aklıma “ileşberden” başka bir şey gelmeyo
adam bekleyo
“-yavrum baban yok mu”
“-kimin benim mi”
“-…… hı hı”
“-vaar”
“-peki baban bir iş yapmıyor mu”
“-ba b b aaam ……..”
yapmaz olur mu
şimdi kahvededir de
“-kahvede” desem kahveci sanacak
“dağdan odun keser” desem,
ağaçları mı kesiyor diyecek
nadas eder deseeem
“nadas nedir” diyecek
işin gücün yoksa anlat gari
sabanı övendireyi
geçen senenin anızını
sulak tarlaların nadas yerine
fink, kelek ekildiğini
öküz güder desem “çoban desene” diyecek
köyde her zaman her iş yapılıyor da
ileşber demek yasak
odunculuk değil,
nadascılık değil,
çobancılık değil
neyidi bu!
anasını …
avradını
ezzatını
……….
[1] çelerme: gözlerin sonuna kadar açılmış, donuk ve sert bakış. koyunun murdar ölmesi, gözleri açık ve donuk olarak
İbrahim ÇelikliKayıt Tarihi : 22.9.2010 19:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!