Güneş Piramidi Şiiri - Yusuf Kazak

Teotihuacan’daydım;
Girdaplarındaydım ölümsüzler kentinin,
Elimde fenerimle,
Kemiklerinden yapılmış ölümlülerin.
Arıyordu gözlerim, cebimdeki
Saklı hazineler haritasını;
Yerli oklarıyla yıpranmış,
Giderken Güneş Piramidi’ne…

Merdivenlerindeydim piramidin,
Her adımda sonsuzluğa bastığım.
Duyardım çığlıklarını,
Taze bedenlerin,
Tanrılara kurban edilmiş.
Sunak olurdum ben de
Zirvedeki kutsal huzmeye,
Tırmanırken Güneş Piramidi’ne…

Şahikasındaydım piramidin,
Düşlerimin bayrağını diktiğim.
Birleşirdi gözlerim göklerle;
Tıslarken tüylü yılanlar,
İzlerdim Meksika’yı,
Kaktüslerin ağzındaki.
Dikenli bakışlarımla,
Süzülürken Güneş Piramidi’ne…