Muhammed Mücahit Yılmaz

ŞİİR

TAKİPÇİ

Meksika Açmazı

On iki ay var önümde, on iki kızgın adam
Yaşıyordum sanırım, bakışlarım da süttü
Sivriltti hep bıçağı, kanlı bir sözmüş payım
Kardeş deyipp sevmiştim, beni kuyuya itti

Kırılmadık bir kalbin kalmamalı ey dünya
Çocuklar çok sevinsin, sevmesin seni yalnız
Dualarla yakalım yüzündeki güzelliği
Kuyularından ansızın bir kovayla çıkalım

Yere düşsem ellerin, çok makyajlı çok çirkin
Uzatırsın, içim gider. Ama ellerin gitmez.

Muhammed Mücahit Yılmaz
Kayıt Tarihi : 3.7.2018 16:48:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Cihat Şahin

Bu sitede yazan birçok arkadaşın şimdilerde niçin bu sayfaya hiç uğramadıklarının sırrını yeni, yeni çözmeye başlıyorum. Bu gibi yazılar günün şiiri seçildiği müddetçe uğrayacakları da yok galiba? Biz de ufaktan, ufaktan elimizi ayağımızı çeksek iyi olacağa benzer.

Devamını Göster
1

2
Cevap Yaz

Naki Aydoğan

Takvim bulunmuş her ayı bir adam almış on üçüncü adama bir yıl kamış, karşısında on iki adam. Valla şair kalmaya görsün bir adam hangi yöne dönse sipsivri kapılar, kapılardan nasıl geçsin kapılar bedenine saplanır. Ruhu var şairin. Aklında senedi var yüreğinde sabrı var cesaret ki ne cesaret. Ve şair teslim olurken dünyayı da teslim alır. Şiirlerini düşünür şiirleri birer çocuktur. Çocukları düşünür. Dualar, dualarda yüzü hürmetine insanların ve şiirlerde su misali abdestini alır insanın. Ruhunu yıkar yani. İnsanlar ruhunun abdestini de almalı. Dualarından önce. Yoksa yakar sevdiğinin yüzünü. Kuyulardan ansızın çıkan kovadaki su şairin yüreğidir insanlığından çektiği imgelerdir. Ve ansızın dolar kovası şairin. İnsanın sevdiğini de bir pasta misali insana yine sunarlar. Şair sevdiğini sevse de kanmaz, içi gitse de sevdiğine, sevdiğine korumacı sarılır.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz