03.01.1956 Adana-Karaisalı DÖŞEKEVİ KÖYÜ
MEKÂNSIZ’LA HASBİHAL
Selam verip has bahçeye varınca
Güler yüzü, tatlı dile ne dersin?
Sohbet deyip birde demin alınca
Kahve sunan goncalara ne dersin?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta