03.01.1956 Adana-Karaisalı DÖŞEKEVİ KÖYÜ
MEKÂNSIZ’LA HASBİHAL
Selam verip has bahçeye varınca
Güler yüzü, tatlı dile ne dersin?
Sohbet deyip birde demin alınca
Kahve sunan goncalara ne dersin?
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta