Mekânsızdır Şiiri - Recep Odacı

Gönül yurtsuz mekânsızdır,
Desem; yurdu şuralıdır.
Yâr babından gülmeyen baht,
Yürek burdu buralıdır...

Dünyevi aşk mabedine,
Girmez amma nedeni ne?
Ezelinden ebedine,
Köprü kurdu kuralıdır...

Gayb dalını yaptı tünek,
Devşirirken meyva tek tek,
Yere düştü yel yepelek,
Gizler vurdu vuralıdır...

Kör düğümler çöze çöze,
Zarf içinde erdi öze.
Muhabbeti kalpten göze,
Kemâl buldu bulalıdır...

Son nefeste son durakta,
Yâre vuslat var firakta,
Kul Receple bab-ı Hakta,
Şeksiz durdu duralıdır...